Verdriet is het pijnlijke gevoel dat je krijgt wanneer je iets hebt verloren of op het punt staat iets te verliezen dat belangrijk voor je is. Het is een schreeuw om wat verloren is en een wens om vast te houden aan iets dat belangrijk is. Een typisch voorbeeld is droefheid of verdriet na het verlies van iemand van wie je houdt, zoals een familielid, partner of vriend. Maar je kunt ook verdrietig zijn door het verlies van voorwerpen, toegang tot plaatsen waaraan je goede herinneringen hebt, een baan, kansen, hoop of dromen.
Verdriet kan op vele manieren gevoeld worden, maar meestal voel je een knoop in je maag, een brok in je keel, warmte in je gezicht of gewoon een zwaar gevoel in je lichaam. Verdrietig zijn kan heel pijnlijk en overweldigend zijn, maar het kan op een vreemde manier ook heel goed voelen. Daarom zoeken we soms verdrietige films op of staan we stil bij ons verdriet. Het is normaal om te huilen als je verdrietig bent, en huilen kan soms heel verzachtend en kalmerend aanvoelen.
Wanneer je verdrietig bent en niet in staat om terug te krijgen wat je verloren hebt, heb je behoefte aan troost, steun en zorg van anderen. Soms hebben we de behoefte om ons terug te trekken en alleen te zijn. Maar als je altijd alleen bent met je verdriet, bestaat het gevaar dat het verdriet omslaat in een meer depressieve toestand.
Verdriet kan ook een secundaire emotie zijn. Secundaire droefheid komt vaak voor als reactie op geschonden zijn en het primaire gevoel boosheid is. Secundaire droefheid lijkt vaak op ongedifferentieerd leed, wanneer je pijn voelt maar het niet helemaal begrijpt of niet weet wat je ermee moet doen. Verdriet komt ook vaak voor als een problematische emotionele herinnering, zoals verdriet omdat je bent mishandeld, aan jezelf bent overgelaten of iemand of iets belangrijks bent kwijtgeraakt zonder dat je de kans hebt gekregen om daarmee om te gaan.